OSTRUM

OSTRUM

purpurae sanies est, Graece ἄνθος πορφύρας; ex Graeco itidem ὄςτρεον seu ὄςτρειον, quod etiam est conchylium marinum. Unde Ostrina vestis, a colore ostri, qui subrubeus, Nonio c. 16. Cuiusmodi vestem, ut et auream, summo lecti seu feretri puerilis tegmini, a Magnatibus Romanis Graecisque inici consuevisse, discimus ex Statio Theb. l. 6. v. 62. ubi de funere Archemori,

Summa crepant aurô, Tyriôque attolistur ostrô

Molle supercilium ———

Certe Auro ostrum etiam virg. l. 1. v. 642. iungit, ut pretiosissima duo humani corporis indumenta. Sed et aurô ostrum variegari solitum est, quod pictum ostrum vocat lepor petronianus:

Vilis adulator pictô iacet ebrius ostrô.

Quô modô pictus limbus apud Ovid. Met. l. 10. v. 593. de currente Atalanta. Maeonium limbum vocat Stat. l. cit. v. 540. quod opisicium in vestibus repetit l. 11. v. 400.

——— ——— opus ipsa novârat

Maeoniis Argia modis, et pollice doctô

Stamina purpureae sociaverat aurea telae etc.

Vide Casp. Barthium Animadvers. ad Stat. d. l. et infra, voce Purpura.